denizi gören bir yer ...

bugün annemi ve ananemi teprik etme günü .. zira onların kopyasıyam .. nesilden nesile "tam" randımanla aktarılan bir gen akışı ..

onlar olmasaydı biz naapardık ..  ailemiz daalır, herkes bi yana gider tüketirdi kendini, yannızlık, eziklik, acı, kasvet .... bi dakka lan ? e zaten yoklar... ikisi de..:(
-şindi bu yukardaki  ölenle ölmek lazım türü çarpık bi bakış açısı ... ve ne yazık ki 9 insandan 10 unda mevcut.

-ama acıyla başetmeyi bilmek gerekiyor ya ne olacağğğğdı ???

ben de biliyorum beni asla ve asla hiçbir kadın onlar gibi sevmeyecek .. (tam da bu yüzden herkesten daha çok sevmeliyim kendimi) ...onlarsız yaşadığım her an eksiğim .. (e normal bu .. düşün bi annen hayattaysa sesini duyduğun an bile rahatlatır aslında seni bazan ne kadar karın ağrısı olabilseler bile.. bir annenin çocuğunu koruma içgüdüsü başka kimde var ki?? )

o koyuyor  haliyle ama bu acıyla yaşayabiliyorum en başından beri bak onun nedenini bilmiyorum işte .. sanki en başından beri onu kaybedeceğimizi biliyomuşum gibi ..

boktan taraflarım dahil bugün beni görseler -çok da fena* biri olmadın  ha sen ..derlerdi. (tabi ki içlerinden) .. sonra da -mutlaka- denizi gören bi yerde capuccino içmeye giderdik.

anne: bugün beni doğurduğun için ve olası bi radyoaktif patlamada hamamböceği gibi hayatta sapasağlam durabilmeyi kendi yöntemlerinle* gösterdiğin için minnettarım.
anane: onu beni doğurmaya ikna ettiğin ve benimle bir anne gibi ilgilendiğin için minnettarım.
baba:  yaani ... bu olaya olan katkılarından ve en çok  bacak kaslarımı (!?) senden aldığım için minnettarım ... :P ..bi de son 11 yıldır baya baya bir anne içgüdüsü ile hareket edebildiğin için  BİNLERCE REP gönderiyorum da şindi sana REP i anlata kadar vay babamm....=)

*çok da fena... derken : özeleştiri bizim aile geleneğimizdir.
*kendi yöntemleri... derken : bak 11 yıl oldu gideli ama ben hala annemden korkarım hacı, hesaaap et ..bence annem yugoslav diil alaman falan idi :D