geçenlerde gene berbat geçen gündüzlerin birinin gecesinde, Altar'ımı emziriyodum. Uyumaktan vazgeçtiği arka dişlerin sıkıntısına bi de hafif boğaz enfeksiyonu eklediği gecelerden biriydi.. o aralar bazen o kadar mutsuz oluyodum ki, uykusuzluğu falan umursayacak kadar bile enerjim yoktu..Altar'ımı yatagindan alıp, kendi yatağıma getirdim, emzirmeye başlamakla birlikte birden hickira hickira ağlamaya başladım. Caresiz hissediyorum kendimi bazen..İşte o cok zorluyor aq..İçimden bi imdat cekici olarak annemden bana bi mesaj yollamasini istiyordum. Altarım durdu, gerindi ve 3 kez gaz çıkardı assasdfadfg....
ve ben gerçekten o kadar caresizdim ki bunu( 3 kelimelik bi cümle olarak) "ben yanındayım kızım" a yordum. :)
sonra Altarım uyudu.
ki bu annemle ilgili olan mevzudan bile daha inanılmazdı :)
yasasin süzme mercimek çorbası!!
Gece ağlamanın tadı başka.
YanıtlaSilAyrıca gaz çıkarmak kadar normal bir eylem :)
Sadece modern toplum bunun farkında değil...
Gelemiyorum ama sürekli yazıyorum bugün sana :)
hahaha oha 5 yıl sonra ferkettim yorumlari ama gene de doğru zamanda!
YanıtlaSildaha dun beraberdik zet ama solemedim SENI SEVIYORUM RUH HASTASI KADIN !:D