gene de bi nevi ilk post gibi

aslinda yeni bi blog açmıştım oğluma  anlatacaklarimi unutmamak için  ama bu blogda da ben vardım, varım... neden ayrılalım ki..ilk 2 postu kopyalıyorum..burdan devam edelim bakalım.

soru işareti kalmasın diye...

ay hayat kolay annecim sadece zorlaştırmamayı öğrenmen biraz (!) zamanını  alıyor. Bu yazdıklarım  eminim hicbi şeye  yaramayacak çünkü  yaşamadıkça anlayamayacağın şeyler  oluyor işte  tam olarak  bu yüzden  yaşamana izin vereceğim. Arkanda durup izleyeceğim  seni... Ve senin orda olduğumu bilmeni sağlayacağım. Oha ilk post diye ceğimli cağımlı tdk onaylı  cümleler  kuruyo olabilirim ama istikrar kesinlikle benim göbek adım  deel yani cümleler zamanla bozutucak emin ol .. Sen anlayacaksın ama bizi tanıyarak büyüyeceksin. En boktan halimizi, en süper tavrimizi görerek. .Çünkü hiçbirseyi senden saklamayacağım..Dediğim gibi hiçbir soru işareti kalmayacak.

tahmin etmek zorunda kalmayacaksin..neyse o kaaaerşim.. hayat  başka türlü  geçmez, sirk hayvanları  gibi insanları memnun etmek zorunda olmadığını, benim de böyle bi zorunluluk hissetmedigimi, arada nasıl  cuvalladigimi,delirince nasıl kötü olabildiğimi vs vs vs...gerçek  örneklerle bir bir kivirmadan anlatacağım  sana :)

Ama tüm  bu hayat denen çılgınlığın orta yerinde senin için  ne kadar delirdigimi, arada senin kendini özgür  ve cesur hissetmen için  mesafeler kurabilecegimi unutturmadan...bana asla hicbirsey  borçlu olmadan kendi istedigin mutlu olacagin yolu bularak  çizmenin, hayatta en cok istedigim sey oldugunu hissettirerek...

Seni çok seviyorum annecim.

G.